Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkumiyet kararı verilmesine dayanak teşkil eden belgelerin eksik olduğunu belirterek hükmü bozmuştur. Ayrıca, sanığın daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri ile ilgili araştırma yapılmadan hüküm kurulmasının yanlış olduğunu belirtmiştir. Kararda 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi de açıklanarak, bu kanun maddeleri kapsamında sanığın durumunun değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Son olarak, basit yargılama usulü uygulanmasıyla ilgili Anayasa Mahkemesi kararının da dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: \n- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi: Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak suçundan hapis cezası verilmesini öngören maddedir. \n- 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan sanığın, yükümlülüklerini ihlal etmesi durumunda yapılacak işlemleri düzenlemektedir. \n- 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesi: Basit yargılama usulü ile ilgili düzenlemeleri içeren maddeyi oluşturur. \n- Anayasa Mahkemesinin 19/08/2020 tarihli kararı: Kovuşturma evresine geçilmiş olan dosyalar için uygulanan sınırlamayı iptal etmiştir. \n- TCK'nın 7. maddesi: Ceza hukukuna ilişkin genel hükümleri düzenleyen maddedir.