Davacılar, ortak miras bırakanın 15 parsel sayılı taşınmazını davalı oğlu Y.’e temlik ettiğini, Y.in de 03.05.1993’de dava dışı M. B.’e devredip, 15.05.1996 tarihinde geri aldığını ve bilahare 17.06.2004 tarihinde de davalı F.’a devrettiğini, ancak yapılan bu işlemlerin mirasçılardan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek, tapu iptali ve tescil, olmazsa tenkis isteğinde bulunmuşlardır. Davalılar, davalı Y.’e temlik yapılmasının miras bırakanın oğlu olması ve taşınmazda emeği olduğu için yapıldığını, yapılan devirlerin gerçek olduğunu, son kayıt maliki davalı F.’ın ise, muvazaalı işlemi bilen veya bilmesi gereken kişi konumunda bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuşlardır. Mahkeme davacıların isteklerinin reddine karar vermiştir. Ancak Yargıtay 1. Hukuk Dairesi bu kararı bozmuştur. Türk Medeni Kanununun 1023. maddesinde öngörülen koruyuculuk hükmünden dolayı son kayıt malikinin muvazaalı işlemden haberdar olması durumunda koruyuculuğundan yararlanamayacağı açıklanmıştır. Yerleşmiş Yargıtay içtihatlarında ve İnançları Birleştirme Kararında da belirtildiği gibi