Davacılar, miras bırakanın mal kaçırmak amacıyla davalıya taşınmazlardaki payları muvazaalı bir şekilde temlik ettiği ve davalının da bu payları dava dışı kişilere devrettiği iddiasıyla mahfuz hisseleri oranında iptal, tescil ve tazminat istemiyle dava açmıştır. Mahkeme, iddianın sübut bulduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, davacıların taleplerini mahfuz pay ile sınırladıkları halde mahkeme tarafından miras payı üzerinden davanın kabul edilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle davalının temyiz itirazı yerinde kabul edilmiştir ve hüküm BOZULMUŞTUR.
-Kanun maddeleri: HUMK'nun 428. maddesi, Avukatlık Ücret Tarifesi'nin 14. maddesi.