Sanık hakkında uyuşturucu madde bulundurma suçuyla açılan davanın gerekçesiz olarak mahkumiyetle sonuçlandığı belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın daha önce açılan kamu davasında denetimli serbestlik tedbiri aldığı, ancak usulüne uygun bir yasa yolu bildiriminin yapılmadığı için bu kararın kesinleşmediği ifade edilmiştir. Sanığın üzerinde uyuşturucu madde bulunmaması ve teknik yöntemlerle de uyuşturucu madde kullanımının saptanmaması nedeniyle suçun somut bir delile dayanmadığı ve dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3., CMK'nın 34. ve 230. maddelerine atıfta bulunulmuş ve mahkemelerin her türlü kararının gerekçeli olması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, sanığın daha önce aldığı denetimli serbestlik kararına ilişkin TCK'nın 191. maddesi ve 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi de açıklanmıştır.