Davacılar, ortak mirasbırakanları olan babalarının davalıya sattığı taşınmazların kız çocuklarından mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu iddia ederek tapu kayıtlarının iptalini ve eşit oranda adlarına tescil edilmesini istemişlerdir. Davalı, taşınmazları bedelini ödeyerek satın aldığını savunmuştur. İlk derece mahkemesince muvazaa iddiası kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak Bölge Adliye Mahkemesi, muvazaa olmadığına hükmetmiş ve davanın reddine karar vermiştir. Davacılar, karara karşı temyiz başvurusunda bulunmuş ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b.2 maddesi olarak belirtilmiştir.