İstanbul Anadolu 17. Sulh Hukuk Mahkemesi'nde görülen menfi tespit davasında, davacı kefil hakkında başlatılan kira alacağı icra takibinin haksız olduğunu iddia ederek, borçlu olmadığının tespit edilmesini ve %20 kötü niyet tazminatının davalıdan tahsili ile kendisine ödenmesini talep etmiştir. Mahkeme, davacının borçlu olmadığına karar vermiş ancak kötü niyet tazminatına hükmederken, davalının kötü niyetli olduğunun ispat edilemediği için bu talebin reddedilmesi gerektiği hükmüne varmıştır. Karar, sair temyiz itirazları reddedilerek, kötü niyet tazminatı yönünden temyiz itirazlarının kabul edilmesi sonucu bozulmuştur. Kararda, İcra İflas Kanunu'nun 72. maddesi hükümleriyle kötü niyet tazminatına hükmedilebilmesi için, takibin haksızlığı yanında, davalının takip yapmakta kötü niyetli olduğunun da kanıtlanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, kararın bozulması halinde, HUMK'nın 428. maddesi uyarinca işlemlerin yapılacağı ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen geçici 3. maddenin gözetileceği açıklanmıştır.