Ankara 33. Asliye Ceza Mahkemesi'nin, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmettiği karar, kanun yararına bozulması istemiyle Yargıtay'a gönderildi. Kanun yararına bozma istemenin gerekçesi, sanık hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmaması ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmemesiyle ilgiliydi. Mahkemenin 16/04/2015 tarihli kararının, sanığa usulüne uygun şekilde tebliğ edilip kesinleştirilmesinin beklenmesi gerektiği belirtilerek, kanun yararına bozma istemi reddedildi ve dosya Mahkemeye iade edildi. Konuyla ilgili kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/2. maddesi, 5560 sayılı Kanun ile değişik hali; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi; 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 68. maddesi; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 7. madde.