Mahkeme sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz istemini reddetti ve hükmün onaylanmasına karar verdi. Ancak, karşılıksız yararlanma suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz isteminde, katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanığa ceza verilmesi gerektiği, ancak esastan inceleme yapılarak sanığın beraatına karar verildiği belirtildi ve bu nedenle hükmün bozulmasına karar verildi. 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 Sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 Sayılı Yasanın geçici 2/2. ve 5271 Sayılı CMK’nın 223/4-a. maddeleri uyarınca sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi.