Davacı, babasının ölümünden sonra miras olarak kalan taşınmazın payını ikinci eşi olan davalıya muvazaalı bir şekilde sattığını ve bu nedenle miras payı oranında iptal ve tescil istemiyle dava açmıştır. Davalı bu iddiaları kabul etmemiş ve davanın reddini istemiştir. Mahkeme, temlikin mal kaçırma amacıyla yapıldığı gerekçesiyle davayı kabul etmiş ve davalının istinaf başvurusu da reddedilmiştir. Temyiz edilen karar da onanarak bakiye onama harcının davalıdan tahsil edilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca davalının istinaf başvurusunu esastan reddettiği belirtilmiştir.