Sanık finansal kiralama sözleşmesi uyarınca müşteki şirketten bir adet çekici ve bir adet dorse kiraladı ancak borcunu süresinde ödemedi. Bu nedenle kiralayan şirket tarafından sözleşme feshedildi ve sanığa ihtarname gönderildi. Ancak sanık kiraya konu malları teslim etmedi ve icra kanalıyla da sözleşmede belirtilen adreste bulunamadı. Asliye Ceza Mahkemesi suçun hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma olduğuna karar vererek sanığa TCK'nın 155/2, 62, 50, 52 maddeleri uyarınca 6.000 TL ve 2.000 TL adli para cezası verdi. Ancak mahkeme sanığın etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağını tartışmadı ve adli para cezasının alt sınırının üzerinde tayin edilmesi hatalı olduğundan karar bozuldu. Kanun maddeleri şöyle: TCK'nın 155/2, 62, 50, 52 maddeleri, 168/4. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.