Mahkeme, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmaktan suçlu bulunan sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması sebebiyle mahkum edilmesi hakkındaki kararı inceler. Ancak, yürürlüğe giren iki kanun maddesi (TCK'nın 191. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi) kapsamından emin olunamadığı için öncelikle, sanığın bu suçu diğer dava dosyasında işleyip işlemediği ve/veya tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlenmelidir. İkinci suçtan açılan davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle düşmesi gerektiği hükmünde olan bir kanun maddesi de mevcuttur. Ayrıca, suç tarihi itibarıyla, TCK'nın 191. maddesi çerçevesinde bir karar verilmesi gerektiği belirtilir. Karar bozulur ve sanığın temyiz itirazları kabul edilir.
6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen \"Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşt
![]()
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/6274 Esas 2016/2963 Karar Sayılı İlamı
DAİRESİ : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/6274
KARAR NO : 2016/2963
KARAR TARİHİ :