Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin tefecilik suçlamasıyla yargılandığı dava sonucunda beraat kararı verdi. Ancak temyiz edilmesi sonrasında Yargıtay, suçun tüm unsurlarının oluştuğuna dikkat çekerek kararı bozdu. Tefecilik suçunun oluşması için sadece ödünç para vermek yeterli olurken, faiz karşılığı ödünç para verilmesi ve yakın akrabalık ya da iş ilişkisi bulunmayan kişilere yüksek miktarda para vermeleri hayatın normal akışına aykırı olduğundan suç unsuru olarak değerlendirilebiliyor. Kararda yer alan TCK 241. maddesi de bu kapsamda tefecilik suçunun tanımını yapıyor. Kararın bozulmasına neden olan bu açıklamalar, Kanuna aykırı olarak verilen beraat kararının yargı süreci açısından geçerliliğini yitirmesine neden oldu.