Mahkeme, tefecilik suçuyla ilgili olarak verilen mahkumiyet hükmünü değerlendirerek, Anayasa Mahkemesi kararının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiğini belirledi. Tefecilik suçunun kazanç elde etmek amacıyla borç para verilmesiyle oluşacağı ve mağdurun Hazine olduğu belirtildi. Birden çok kişiye faiz karşılığında para verilmesi durumunda ise zincirleme suç hükümlerinin uygulanacağına dikkat çekildi. Mahkeme, sanık hakkında TCK'nın 43/1. maddesi uygulamadığından, bu konuda temyiz bulunmadığını ve bozma nedeni olmadığını belirtti. Ancak sanık hakkında mahkumiyet hükmü verilmesi karşısında, Hazine adına vekil ile temsil edilen avukatın vekalet ücreti talebinin dikkate alınmamasını kanuna aykırı buldu. Bu nedenle hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kararda, TCK'nın 53. ve 241. maddelerine yer verilmiştir.