Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında, faiz karşılığı ödünç para alan kişilerin suçun mağduru olarak kabul edilemeyeceği ve dolayısıyla davaya katılma haklarının bulunmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, müştekinin tefecilik suçundan verilen hükme ilişkin temyiz talebi reddedilmiştir. Sanık ise tefecilik suçundan mahkum edilmiş, ancak suçun zamanaşımı nedeniyle dava düşmüştür. Kararda, TCK'nın 241. maddesi ile tefecilik suçu düzenlenmiştir ve suçun mağduru olarak tüm toplum kabul edilmiştir. Ayrıca, ödünç para alan kişilerin suçun pasif faili olduğu ifade edilmiştir. Kanun koyucu, tefecilik fiilinin aktif failinin kolayca tespiti için ödünç para alan kişileri cezalandırmamıştır. Ancak, müştekinin bu suçtan doğrudan zarar görmediği ve dolayısıyla davaya katılma hakkı olmadığı belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK'nın 241., 66/1-e, 67/4., 5320 sayılı Kanunun 8/1., CMUK'nın 237., 317., 321. ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleridir.