Bu kararda, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyet kararının istinaf başvurusunun esastan reddedildiği ve bu kararın temyiz edildiği belirtilmiştir. Kararın incelenmesi sonucunda, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir kararı vurgulanarak, Bylock iletişim sisteminin örgüt mensupları tarafından kullanıldığının tespit edilmesi halinde, bu durumun kişinin örgütle bağlantısını gösteren bir delil olduğu ve kabul edildiği ifade edilmiştir. Ancak bu kararda, sanığın Bylock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen bir kişinin, teknik verilerle tesbiti halinde, Bylock kullanıcısı olduğuna dair delilin suçun subutu açısından belirleyici nitelikte olduğu belirtilerek, ilgili birimlerden ayrıntılı bir tutanak getirilmesi ve yargılamada okunması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, beyan ve teşhise ilişkin belgelerin duruşmada okunup sanık ve müdafiine sorulmadan hüküm kurulmasının kanuna aykırı olduğu belirtilerek, hükmün bu sebeplerden dolayı bozulduğu ifade edilmiştir. Bu kararda, TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca hüküm verildiği belirtilmiştir.