Sanık tefecilik ve tehdit suçundan yargılanmıştır. Mahkeme, Hazine'nin doğrudan zarar görmediği tehdit suçundan dolayı davaya katılmasının mümkün olmadığına ve temyiz etme yetkisinin bulunmadığına karar vermiştir. Tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç amacıyla ödünç para verilmesi yeterlidir. Ancak suçun unsuru olarak aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında yüksek miktarda paranın karşılıksız verilmesi gerekmektedir. Kararda, sanığın borç verdiği paranın faiz karşılığı olup olmadığının belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, kolluk marifetiyle araştırma yapılması, alacaklı olduğu icra takip dosyalarının tesbitiyle varsa takip borçlularının tanık sıfatıyla dinlenilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Mahkemenin eksik inceleme yaparak beraat kararı vermesi nedeniyle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK 241, CMUK 317, CMUK 321 ve 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi.