Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında mahkeme, davayı reddetti. Temyiz incelemesinde ise, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun belirttiği gibi, tefecilik suçu mağdurun toplumu oluşturan bireylerin tamamını ilgilendiren bir suç olduğu için, bireysel mağduriyetler suçun unsuru değil. Ayrıca, suçun zincirleme olarak işlenmesi halinde son suçun tarihi dikkate alınarak değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Dosyaların birleştirilmesi ya da bağlantılarının incelenmesi gerektiği vurgulandı. Tefecilik suçunun kazanç elde etmek amacıyla borç para verilmesiyle oluştuğu belirtildi. Bu suçu meslek haline getirmenin suçun unsurları içinde yer almadığı ifade edildi. Mahkeme kararı, TCK'nın 241. maddesi, zincirleme suç için TCK'nın 43. maddesi, hukuki kesinti için TCK'nın 3/1 ve 61/1. maddeleri, ve kanuna aykırı hükümler için 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozuldu.