Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından dolayı sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz istemleri incelenirken, mağdur vekilinin yokluğunda verilen hükümlerin halihazırda temyiz edilmemiş olması sebebiyle mağdura tayin edilen vekilin temyize hakkı bulunmadığı belirtilmiştir. Suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz istemi de incelendiğinde, suçun niteliği nedeniyle Ağır Ceza Mahkemesi'nin görevli olduğu sonucuna varılmış ve yerel mahkemenin görevsizlik kararı vermesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenlerle, yerel mahkemenin verdiği hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: çocuğun cinsel istismarı suçu için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesi, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu için ise 5235 sayılı Kanun'un 12 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 4. maddesi.