Davacı, devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yere davalı tarafından müdahale edildiğini belirterek elatmanın önlenmesini ve yıkım istemiş, daha sonra ise Hazine'ye kayıtlı iki parsele elatmanın önlenmesini ve yıkım istemiştir. Davalı, kıyı kenar çizgisi içinde kalan taşınmazda bir müdahalesinin olmadığını iddia etmiştir. Mahkeme, davacının 71 nolu parsele elatmanın keşfen sabit olduğu gerekçesiyle bu parsel yönünden davanın kabulüne, 70 parsel sayılı taşınmaza yönelik davanın reddine karar vermiştir. Davalı tarafından yapılan temyiz başvurusu süresi dolmuştur. Davacının temyiz talebi ise reddedilmiştir. Kararda, 6100 sayılı HMK'nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'nun 432 ve 433. maddeleri ve Yüksek Yargıtay Büyük Genel Kurulu'nun 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararı'na atıfta bulunulmuştur. Bu kararlara göre, davalının temyiz isteği süresi geçtiği için reddedilmiştir.