Sanık TCK’nın 89/1, 62/1, 52/2, 53/6. maddeleri uyarınca taksirle yaralama suçundan mahkum edildi. Ancak sanığın savunmaları ile aynı doğrultuda olan tanık ifadeleri ve görgü tespit tutanağına göre olay yerinde herhangi bir iz ve kaza emaresi bulunmaması gibi sebeplerin yanı sıra tanık tarafından sanığın kesin olarak teşhis edilememesi nedeniyle sanığın suçu işlediğine dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı göz önünde bulundurularak, sanığın mahkumiyeti kanuna aykırı bulunarak hükmün bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
-TCK’nın 89/1 maddesi: Taksir sonucu başkasının yaralanması suçu\n-TCK’nın 62/1 maddesi: Hafif yaralanma suçunun cezası\n-TCK’nın 52/2 maddesi: Genel kusur hükümleri\n-TCK’nın 53/6 maddesi: Cezanın takdirinde indirim sebepleri.
![]()
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10221 Esas 2019/6965 Karar Sayılı İlamı
DAİRESİ : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/10221
KARAR NO : 2019/6965
KARAR TARİHİ : 30.05.2019