Dava taşınmaz mal üzerinde el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir. Mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak davanın taşınmaz malın aynına yönelik olduğu ve bu nedenle hakkın para ile değerlendirilmesinin mümkün olduğu belirtilerek, harç ödenmeksizin açılmış olması ve yargılama sırasında da bu yönden harç ikmali yapılmamış olması nedeniyle hüküm kurulması doğru değildir. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun buyurucu nitelikteki 32. maddesi gereği yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemlerin yapılamayacağı belirtilmiştir. Kabul edilen temyiz itirazı üzerine hükmün bozulmasına karar verilmiş ve alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmaktadır: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun(HMK) 120/1. (1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu\"nun(HUMK) 413.) ve 492 sayılı Harçlar Kanunu\"nun 16. maddeleri.