Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkum olduğunu belirtiyor. Sanığın önceki bir suçtan dolayı verilmiş tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, Suçlar Kanunu'nun 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanması şartlarının bulunmadığına karar verilmiştir. Sanık ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulduktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm verildi. Bu süreç zamanaşımının durmasına neden olduğu için, infaz aşamasında 5237 sayılı Suçlar Kanunu'nun 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesi uygulanmalıdır. Kararda ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da gözetilmiştir. Sonuç olarak, sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilerek ve hüküm onanarak karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi, 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası ve 5237 sayılı Suçlar Kanunu'nun 66. maddesinin 1. f