Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edildiği belirtilmektedir. Ancak, mağdurenin şikayetçi olmaması sebebiyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, mağdure vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Sanığın temyiz istemi ise, 6545 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesinden sonra cezanın üst sınırıyla ilgili davaya bakma ve suç vasfının tayini gibi görevlerin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle reddedilmiş ve görevsizlik kararı verilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise, çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi, cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ve görevsizlik kararı verilmesine neden olan 5235 sayılı Kanun'un 12. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddesi belirtilmiştir.