Davacı, davalıya ait olan bir iş yerinin satışının kendisine yapıldığını ve satış sözleşmesinde birlikte satın alınan otopark alanı için gerekli ruhsat işlemlerinin yapılmış olduğunu belirterek, otoparkın tapu işlemlerinin tamamlanamadığını ve ayıplı satış sebebiyle otopark alanına ilişkin 69.796 TL'lik ödeme ile otoparkın dükkan haline getirilme masrafının tahsilini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi davacının talebini kabul etmiş, davalı kanun yararına istinaf talebinde bulunmuş, bölge adliye mahkemesi ise davalının istinaf talebinin kısmen kabul edilmesi sonucu davacının sadece otopark bedelinin ve yasal faiziyle birlikte alacağı kararını vermiştir. Yargıtay ise davacının temyiz talebini miktar olarak reddetmiş, davalının temyiz itirazlarını ise reddetmiştir. Kararda, HMK'nın 366. maddesi atfıyla aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebileceği de belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise HMK'nın 353/1-b-2, 362, 366 ve 352 maddeleridir.