Asliye Ceza Mahkemesi'nin vermiş olduğu 2019/5064 E. ve 2019/19872 K. sayılı kararda, sanığın iş yeri dokunulmazlığını bozarak katılanın cep telefonunu çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu ve sanık hakkında mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak, suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek 141/1. maddesi kapsamında uygulama yapılması ve adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması yönünde karar verilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek hükümlerin kısmen istem gibi onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h ve 141/1, TCK'nın 58. maddesi ile TCK'nın 53. maddesi yer almaktadır. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da göz önünde bulundurulmuştur ve bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetilmesi tavsiye edilmiştir.