Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hüküm giymiştir. Ancak sanığa daha önce verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının tebliği yapılmadığı için, bu kararın infaz işlemleri ile kararın gereklerine uyulmaması üzerine verilen mahkûmiyet kararı hukuki değerden yoksun bulunmuştur. Bunun üzerine dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edilerek yeniden incelenmesi talep edilmiştir. Sanık hakkında yapılan adli sicil kayıt ve UYAP araştırmasında, aynı suçtan dolayı daha önce verilip kesinleşmiş bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanığın doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiği ve hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı sonucuna varılmış ve temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi ve 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi ile eklenen son cümle, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası ifade edilmiştir.