Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm olmuştur. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması sebebiyle mahkûmiyeti onanmıştır. Kararda, yargılamanın kanuna uygun yapıldığı, delillerin tartışıldığı ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı belirtilmiştir. Ancak, sanığın lehine olan kanun maddelerinin detaylı bir şekilde araştırılması gerektiği ifade edilmiştir. 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanunun geçici 7. maddesi sanık lehine hükümler içermektedir. Bu maddelerin sanığın durumuna nasıl etki edeceği, öncesinde sanık hakkında açılmış başka bir davanın olup olmadığı gibi hususların araştırılması gerektiği belirtilmiştir. Yukarıdaki bilgilerin yanı sıra, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmanın suç olarak kabul edildiği maddelerdir. Aynı zamanda, 5320 sayılı Kanunun geçici 7. maddesi de tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması durumunda, suçlunun verilen tedbirin infazı sürecinde yeni bir suç işlemesi halinde yargılamaya devam edilebileceğini düzenlemektedir.