Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi denetimli serbestlik tedbiri uygulanmış ancak yükümlülüklerini ihlal ettiği için mahkumiyet kararı verilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında daha önce aynı suçtan verilmiş bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığını tespit etmiş ve kanunun belirlediği şartların oluşmadığından ilgili kanun maddesi sanık lehine uygulanamamıştır. Kararda ayrıca, sanık hakkında TCK'nın 50/6. maddesi uyarınca adli para cezasını ödemediği takdirde ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği şeklinde hüküm kurulmasının yanlış olduğu belirtilmiş ve bu nedenle karar bozulmuştur. Sonrasında ise ödenmeyen adli para cezasının TCK'nın 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi belirtilen yönteme uygun biçimde infaz edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 191. maddesi (5. fıkra), 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi (3. fıkra), 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi.