Mahkeme, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine sanığın mahkum edildiği bir davanın incelenmesi sonucunda, sanık hakkında verilmiş herhangi bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığını tespit etti. Bu nedenle, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması sebebiyle, sanık hakkında ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiği kararlaştırıldı. Yargılama sürecinde yapılan işlemlerin kanuna uygun olduğu, delillerin doğru bir biçimde tartışıldığı ve vicdani kanaatin verilere dayandırıldığı sonucuna varıldığından, sanığın temyiz itirazları reddedildi ve hüküm ONANDI. Kararda bahsedilen kanun maddeleri 6545 sayılı Kanun'un 68. ve 85. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasıdır. Bu kanun maddeleri, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanması ve belirli suçlarda uygulanması zorunlu hale getirilmesi konularını düzenlemektedir.