Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûmiyetine karar verdi. Yargıtay 9. Ceza Dairesi'nin bozma kararı doğrultusunda, yeterli araştırma yapılmadan karar verildiği belirtildi ancak adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan incelemede, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin olmadığı tespit edildi. Bu nedenle, ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması uygun görüldü. Yapılan inceleme sonucunda, hükmün kanuna uygun olarak verildiği ve temyiz itirazlarının reddine karar verildiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası gösterildi.