Mahkeme, sanığın 5411 sayılı Yasaya muhalefet suçuyla yargılandığı davada, yerel mahkeme tarafından verilen hükümün temyiz edilerek incelenmesine karar vermiştir. Sanık müdafii temyiz talebinde bulunmasına rağmen duruşma talep etmemiş ve gerekçeli temyiz dilekçesinde duruşma talebinde bulunulmadığı anlaşılmıştır. Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebi reddedilmiştir. Mahkeme, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrası gereği, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, ancak altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiğini belirterek, hükmün bu doğrultuda düzeltilmesine karar vermiştir. Anayasa Mahkemesi'nin iptaline neden olan hususlar gözetilerek TCK'nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine, sair kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hüküm onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri: 5411 sayılı Yasaya muhalefet suçu, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 318. ve 322. maddeleri.
![]()
5411 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/16417 Esas 2020/3066 Karar Sayılı İlamı
DAİRESİ : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/16417
KARAR NO : 2020/3066
KARAR TARİHİ : 27.02.2020