Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum olduğunu ve tedavi denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkumiyetinin devam ettiğini belirtiyor. Sanığın adli sicil kayıtları ve UYAP kayıtlarından, aynı suçtan dolayı daha önce herhangi bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri almadığı anlaşılıyor. Bu nedenle, Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanması şartlarının olmadığı gerekçesiyle, sanık hakkında ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuş olduğu belirtiliyor. Mahkeme, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararını dikkate alarak sanık hakkında Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin infaz aşamasında uygulanmasına kararı veriyor. Mahkeme, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığını, iddia ve savunmaların delillerle birlikte tartışılarak karara dönüştürüldüğünü, sanığın suçunun doğru biçimde belirlendiğini ve sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddedilmesine karar vererek hükmün onaylan