Sanık C.K., dolandırıcılık suçundan yargılanmıştır. Suç tarihinde sanık, katılanın evine giderek çocuğunun öldüğünü, mevlüt yapacağını ve iki adet kuzuya ihtiyacı olduğunu söyleyerek kuzuları katılandan almış ve ortadan kaybolmuştur. Mahkeme, bu durumun dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna karar vermiştir. Ancak, TCK'nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden karar verildiği için karar bozulmuştur. Yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasındaki TCK'nın 53. maddesine ilişkin bölümün çıkartılıp yerine \"TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yer alan diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" ibaresinin eklenmesiyle hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 53. maddesi, 1. fıkrası (c) bendi ve 3. fıkrası; 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi; 1412 sayılı CMUK'nın 321. ve 322. maddeleri.