Mahkeme, sanığın hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğunu belirtti. Sanığın cezası, 765 sayılı TCK’nın 493/1 maddesi uyarınca belirlendi ve diğer kanun maddeleri de ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulandı. Dava zamanaşımı, 5237 sayılı TCK hükümleri ve 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesi ışığında değerlendirildi ve sanık yararına sonuçlandı. Bu nedenle, mahkeme, hükümleri bozdu ve sanık hakkındaki kamu davasını düşürdü. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 765 sayılı TCK’nın 493/1, 102/3 ve 104/2 maddeleri ile 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 116/2, 151/1, 66/1-e, 67/4 maddeleri.