Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm edilmiştir. Dosya incelendiğinde, sanık hakkında önceden aynı suçtan dolayı açılmış bir dava nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmış ve yükümlülükleri ihlal eden sanık hakkında tekrar yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuştur. Hüküm, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şunlardır: 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası.