Davacı, davalıların mirasbırakanı olan ve kendisinden önce ölen oğlu adına kayıtlı taşınmazın 10/16 payını satış göstermek suretiyle temlik ettiğini, işlemin diğer mirasçılardan mal kaçırmak amacıyla ve muvazaalı olarak yapıldığını ileri sürerek davanın kabulünü istemiştir. Davalılar ise miras bırakanın tüm mirasçılarına taşınmazlar ve para verdiğini, paylaştırma amacıyla hareket ettiğini, satışın gerçek olduğunu, muvazaa bulunmadığını savunmuştur. Mahkeme, miras bırakanın tüm çocuklarına taşınmaz ve para verdiği gerçek iradesinin sağlığında hak dengesini gözeterek, kabul edilebilir ölçüde ve tüm mirasçıları kapsar biçimde bir paylaştırma yapmanın gerektiği, yani mal kaçırma iradesinin bulunmadığı sonucuna varmıştır. Ancak, dava sonucunda davacının yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya ve bozma kararının gerekçelerine uygun olan hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu, Türk Borçlar Kanunu, Medeni Kanun.