Bu karara göre, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştı ancak bu tedbire uyulmamıştır. Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı hüküm giydiği ve suç tarihinde infaz edilmekte olan herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşılmıştır. Bu nedenle, kanunun sanık lehine uygulanma şartlarının olmadığı belirtilerek ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuştur. Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmaların tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı belirtilmiştir. Kararda, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle kanunun 68. maddesi ile değiştirildiği ve 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun bir şekilde işlemler yapıldığı belirtilmiştir.