Sanık 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan yargılanmıştır. Mahkeme sanık hakkında beraat, diğer sanık hakkında ise hükümlülük, erteleme, müsadere kararı vermiştir. İlk sanık hakkındaki beraat kararının temyiz talebi reddedilirken, diğer sanığın hükümlülük kararına yapılan temyiz talebi kabul edilmiştir. Ancak bu temyiz talebinde sanığın lehine olan 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.\" şeklindeki düzenleme ve kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşıldığı için, yerel mahkemenin ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığını saptayarak karar vermesi gerektiği belirtilerek hüküm bozulmuştur.
5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin yerel mahkemede olduğu belirtilmiştir. CMK'nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesi de objektif koşullar yönünden engel hali bulunmadığından, sanığa kamu zararının bildirilmesi ve sonucuna göre gerektiğinde CMK'nun 231/9. maddesi de gözetilerek bir karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.