Bir alacak davası nedeniyle yapılan istinaf incelemesi sonucunda, bölge adliye mahkemesi davacı ve davalı tarafın ayrı ayrı istinaf başvurularını reddetmiş, karar ise temyiz edilmiştir. Yargıtay, dosyadaki belgeleri ve kararın gerekçelerini inceleyerek, bölge adliye mahkemesi kararının usul ve kanuna uygun bulduğunu ve reddedilen temyiz itirazlarının yerinde olmadığını belirtmiştir. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bölge adliye mahkemesi kararının onaylandığı ve temyiz harcının davacıya yükletildiği ifade edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370. maddesi, temyiz incelemesi sırasında yapılan itirazların reddedilebileceği halleri düzenlemektedir. Temyiz harcı ise, temyiz eden tarafın ödediği bir harç türüdür ve mahkeme kararının temyiz incelemesi sonucunda onanması halinde, bu hakkın kullanılmasını gerektirir.