Davacılar mirasbırakan dedelerinin kayden maliki olduğu iki taşınmazı bedelsiz, muvazaalı ve mirastan mal kaçırma amaçlı olarak davacılardan biri olan davalılarından birine satış suretiyle temlik ettirdiğini ileri sürerek miras payları oranında tapu iptali ve tescil istemişlerdir. Davalı ise temliğin paylaştırma amaçlı olduğunu savunarak davanın reddedilmesini talep etmiştir. Mahkemece temlikin paylaştırma amaçlı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Ancak istinaf başvurusu sonucunda temlikin bedelsiz, mirasbırakanın mal satmaya ihtiyacı olmadığı, başka bir mirasçının lehine yapılan tasarrufun paylaştırma amaçlı temlik yapıldığı anlamına gelmeyeceği gerekçeleriyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Karar davalı tarafından temyiz edilmiş ancak usul ve yasaya uygun olan hükmün onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddesi olarak 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b-2 maddesi belirtilmiştir.