Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Dosya incelenerek gereği düşünülmüştür. Mahkeme kararında, kanun yollarına başvuru haklarının etkin kullanılabilmesi için başvurulacak yasa yolu, süresi, başvuru yapılacak merci ile başvuru şeklinin açıkça ve anlaşılabilir şekilde gösterilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Dosyada yapılan incelemede, temyiz süresinin hüküm fıkrasında yanıltıcı şekilde belirlendiği anlaşılmıştır. Ancak, sanık müdafiinin bu nedenle bir hak kaybına uğramadığı için hüküm geçerli kalmıştır. Olayda, sanığın kendisine hitap eden DUR levhasına uymayarak girdiği dönel kavşakta bir otomobile çarpması sonucu bir kişinin ölmesine neden olduğu tespit edilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm isteme uygun olarak onanmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK’nın 85/2, 62, 53/6. maddeleri ve 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 40/2, 5271 sayılı CMK'nın 34/2, 231/3, 232/6. maddeleri gösterilmiştir.