MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL-TENKİS

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Bölge Adliye Hukuk Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince verilen 22.01.2019 gün ve 2684-157 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
-KARAR-
Dava, tapu iptali ve tescili, olmadığı takdirde tenkis isteğine ilişkin olup, 1.000,00TL üzerinden harçlandırılmak suretiyle açılmış, aşamada 79.276,54 TL üzerinden harç ikmal edilmiştir.
Mahkemece, davacıların tapu iptali ve tescili taleplerinin feragat nedeniyle reddine, tenkis taleplerinin ise subut bulmadığı gerekçesiyle reddine, birleştirilen 2016/62 esas sayılı davanın ise eldeki davadan tefriki ile ayrı bir esas kaydedilmesine karar verildiğinden bu hususta karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, davacılar vekilinin istinafı üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi tarafından istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK"nun 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, aynı maddenin 1/a bendinde de miktar ve değeri kırkbin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar hükmüne yer verilmiş, 2019 yılı itibarıyla HMK"nın 362/1-a bendinde belirtilen 40.000,00-TL"lik kesinlik sınırı 58.800,00-TL olarak uygulanmaya başlamıştır.
Somut olayda, davacılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı bulunmamaktadır. Bu durumda her bir davacının, dava edilen taşınmazdaki miras payının dava tarihindeki değerinin, dava değeri olarak kabul edilmesi gerektiği açıktır. Dava konusu taşınmazların dava tarihindeki toplam değerinin 264.171,81 TL olduğu, davacılardan her birinin payının (1/5) 52.834,36 TL olduğu, tenkis bedellerinin ise daha da düşük olduğu görülmüştür. Hal böyle olunca, dava değerinin davacılardan her biri için 2019 yılı itibariyle temyiz kesinlik sınırı olan 58.800,00TL"nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da bir karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin değerden REDDİNE, alınan peşin harcın davacılara istek halinde geri verilmesine, 16/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.