Önyüklemeyi Kaldır

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi Kararları

Ana Sayfa - İçtihatlar - Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2019/1933 Esas 2020/6048 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2019/1933 Esas 2020/6048 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2019/1933 Esas 2020/6048 Karar Sayılı İlamı

DAİRESİ : 1. Hukuk Dairesi

ESAS NO : 2019/1933

KARAR NO : 2020/6048

KARAR TARİHİ : 16.11.2020

1. Hukuk Dairesi         2019/1933 E.  ,  2020/6048 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ
    DAVA TÜRÜ :TAPU İPTALİ-TESCİL-TAZMİNAT

    Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince verilen 28.12.2018 gün ve 2015-1760 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
    -KARAR-
    Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali ve tescil, olmadığı takdirde tazminat isteğine ilişkindir.
    İlk derece mahkemesi tarafından, iddianın ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; davacılar vekilinin istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince 6100 sayılı HMK"nun 353/1.b.1. maddesi uyarınca davacıların istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
    Bilindiği üzere, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun(HMK) 362/1-a maddesi uyarınca, 2018 yılı itibariyle dava değeri 47.530,00 TL"den az olan davalara ait bölge adliye mahkemesi kararlarına karşı temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
    Diğer yandan; muris muvazaası hukuksal sebebine dayalı davalarda dava değerinin, taşınmaz ya da taşınmazların tümünün değeri üzerinden davayı açan mirasçı ya da mirasçıların miras payına isabet eden değer olduğu da kuşkusuzdur.
    Somut olayda, taşınmazın keşfen belirlenen değerinden (275.000,00 TL); davacılar ., ... ve ... yönünden her birinin miras payına (3/36) isabet eden kısmın 22.916,66 TL, davacılar ..., ..., ..., ..., ... ve ... yönünden her birinin miras payına (1/36) isabet eden kısmın 7.638,88 TL lduğu gözetildiğinde, bu miktarların temyiz kesinlik sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır.
    Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da bir karar verilebilir.
    Yukarıda açıklanan nedenlerle, eldeki dava bakımından davacıların temyiz dilekçelerinin değerden REDDİNE, peşin alınan harcın yatırana iadesine, 16.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.