Önyüklemeyi Kaldır

Yargıtay 5. Ceza Dairesi Kararları

Ana Sayfa - İçtihatlar - Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/10147 Esas 2018/1957 Karar Sayılı İlamı

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/10147 Esas 2018/1957 Karar Sayılı İlamı

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/10147 Esas 2018/1957 Karar Sayılı İlamı

DAİRESİ : 5. Ceza Dairesi

ESAS NO : 2015/10147

KARAR NO : 2018/1957

KARAR TARİHİ : 15.03.2018

5. Ceza Dairesi         2015/10147 E.  ,  2018/1957 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Zimmet
    HÜKÜM : Eylemlerin görevi kötüye kullanma niteliğinde kabulüyle mahkumiyet


    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    ...Tarım İlçe Müdürlüğünde veteriner sağlık teknisyeni olarak görev yapan ve sayman mutemedi olarak görevlendirilen sanığın 28/03/2005 ile 02/11/2006 tarihleri arasında sayman mutemedi alındı tutarlarının bir kısmını eksik yatırarak bir kısmını ise hiç yatırmayarak 15.395,70 TL, dip koçanlar üzerinde değişiklik yapmak suretiyle 300 TL, kurum nüsahaları üzerinde değişiklik yapmak suretiyle de 35 TL olmak üzere toplam 15.730,70 TL kurum parasını zimmetine geçirdiği iddia olunan olayda; sanığın aşamalardaki ""köylülerin aşı paralarını hasat mevsimi sonunda ödedikleri, bu kalemde açık vermemek için sayman alındılarından aşı paralarını yatırdığı, aşı paraları geldikçe sayman mutemedi alındılarına aktardığı, üzeri çizilen makbuzlarla ilgili olarak ise makbuz sahibinin cebinden makbuza konu miktarın çıkmaması nedeniyle böyle bir uygulama yaptığı, denetim başlayınca da köylülerden paraları toplayıp kuruma yatırdığı"" şeklindeki savunmalarına ve sanığın bu savunması ile uyumlu zimmet kastının olmadığı yönündeki bilirkişi raporuna itibar edilerek görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de; bozma ilamımıza uyularak duruşmada dinlenen tanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ..."ın ""biz parayı mutlaka dosya tesliminden önce veriyorduk, dosyayı teslim edip parayı sonra vereyim dediğimiz olmamıştır"" şeklindeki beyanları karşısında, sayman mutemedi alındı tutarlarının bir kısmının eksik, bir kısmının ise
    hiç yatırılmaması suretiyle sanığın uhdesinde kaldığı iddia edilen 15.395,70 TL paradan, makbuzların kesildiği anda makbuz sahipleri tarafından ödendiği belirlenebilenler yönünden sanığın kendisine yasal olarak tevdii edilen bu makbuzlara konu miktarları zimmetine geçirdiğinin kabulü gerektiği cihetle, bu şekilde belirlenen makbuzlar yönünden inceleme yaptırılması ve zimmet suçuna konu miktarın tespit edilmesi amacıyla yeni bir bilirkişi kurulundan rapor aldırılması suretiyle zimmet miktarının belirlenmesi ve sanığın soruşturma başlamadan müfettiş raporu ile belirlenen tüm miktarı ödediği, eylemin kurum kayıtlarının kontrölü sırasında basit bir araştırma ile ortaya çıktığı da nazara alınarak sonucuna göre basit zimmet suçundan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde suç vasfında da yanılgıya düşülerek görevi kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
    Kabule göre de;
    Sanık hakkında verilen kısa süreli 7 ay 15 gün hapis cezasının TCK"nın 50/1-a ve 52. maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilmesi sırasında hesap hatası sonucu 4500 TL adli para cezası yerine 5500 TL şeklinde fazla ceza tayini,
    TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işleyen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. madde ve fıkrası gereğince, cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan adli para cezasının gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.















    Etiketler: