Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm her iki dava yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Yapılan soruşturma, toplanan delillerle eşine şiddet uygulayan, hakaret eden ve "kızınızı alın gidin" şeklinde beyanda bulunan davalı-davacı koca yanında, davacı-davalı kadının da kocasına hakaret ettiği, gerçekleşen bu olaylara göre davalı-davacı kocanın boşanmaya neden olan olaylarda daha ziyade kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikle bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davalı-davacı koca da dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, davalı-davacı kocanın davasının da kabulü ile boşanmaya (TMK.md.166/2) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen nedelerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre kocanın, davacı-davalı kadının kabul edilen boşanma davası ile fer"ilerine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığna, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.19.01.2011(Çrş)