Önyüklemeyi Kaldır

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi Kararları

Ana Sayfa - İçtihatlar - Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/9313 Esas 2014/26422 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/9313 Esas 2014/26422 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/9313 Esas 2014/26422 Karar Sayılı İlamı

DAİRESİ : 2. Hukuk Dairesi

ESAS NO : 2014/9313

KARAR NO : 2014/26422

KARAR TARİHİ :

2. Hukuk Dairesi         2014/9313 E.  ,  2014/26422 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Çanakkale Aile Mahkemesi
    TARİHİ :21.01.2014
    NUMARASI :Esas no:2012/44 Karar no:2014/44

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karş davacı (kadın) tarafından, kocanın kabul edilen boşanma davası ile fer"ileri yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 23.12.2014 günü temyiz eden davalı-karşı davacı N.. M.. ile vekili Av. F. Ş. ve karşı taraf davacı-karşı davalı A.. M.. ile vekili Av. H. E. geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle, 06.01.2011 olan dava tarihinin gerekçeli karar başlığında 31.07.2012 olarak yazılmasının maddi hataya dayalı bulunup, mahallinde düzeltilmesinin mümkün bulunmasına göre, davalı-karşı davacı (kadın)’ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı (kadın) yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK md.174/1) ve manevi (TMK md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için taktir olunan 1.100,00 TL. vekalet ücretinin Abdullah"tan alınıp Nuray"aa verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.23.12.2014 (Salı)