Önyüklemeyi Kaldır

Yargıtay 2. Ceza Dairesi Kararları

Ana Sayfa - İçtihatlar - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/4099 Esas 2020/9108 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/4099 Esas 2020/9108 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/4099 Esas 2020/9108 Karar Sayılı İlamı

DAİRESİ : 2. Ceza Dairesi

ESAS NO : 2020/4099

KARAR NO : 2020/9108

KARAR TARİHİ : 22.09.2020

2. Ceza Dairesi         2020/4099 E.  ,  2020/9108 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 24/06/2008 tarihi itibariyle duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkûmiyete konu suçun işlendiği 03/03/2010 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
    Suça sürüklenen çocuğun gece vakti sayılan saat diliminde muhkem nitelikte olan yerden suça konu eşyaları çalması şeklindeki eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1, 522, 102/3, 104/2. maddeleri ile 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 143, 31/3 maddeleri ile TCK’nın 143. maddesinde düzenlenen “suçun gece vakti işlenmesi” durumunun suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hâli olması nedeniyle aynı Kanun"un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alındığında, TCK"nın 66/1-d, 66/2 ve 67/4. maddelerinin ayrı ayrı bir bütün olarak uygulanması sonucu, zamanaşımı süresi bakımından her iki kanun yönünden de zamanaşımının dolmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
    Suça konu malzemelerin değerinin, suç tarihindeki ekonomik koşullar, paranın satın alma gücü ve yerleşen uygulamaya göre, TCK’nun 522/1. maddesinin uygulanmasında hafif yerine, pek hafif kabul edilip sanık hakkında hükmolunan cezada 2/3 oranında indirim yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 22.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Etiketler: