Önyüklemeyi Kaldır

Yargıtay 2. Ceza Dairesi Kararları

Ana Sayfa - İçtihatlar - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28464 Esas 2022/902 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28464 Esas 2022/902 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28464 Esas 2022/902 Karar Sayılı İlamı

DAİRESİ : 2. Ceza Dairesi

ESAS NO : 2020/28464

KARAR NO : 2022/902

KARAR TARİHİ : 31.01.2022

2. Ceza Dairesi         2020/28464 E.  ,  2022/902 K.


    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanık ...’ın yüzüne karşı verilen hükmü yasal süresinde temyiz etmemiş ise de; 5271 sayılı CMK'nın 263/1. maddesinde belirtildiği üzere "Sanığa tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceği" şeklindeki yasa yolu bildiriminde de bulunulmadığı anlaşılmakla sanığın 06/01/2016 havale tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabulü ile yapılan incelemede;
    I)Sanıklar hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
    5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanıklar hakkında uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
    II)Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
    Suç tarihinde sanıkların eylemine uyan ve 5237 sayılı TCK'nın 151/1 maddesinde öngörülen cezanın üst sınırına göre TCK'nın 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddeleri uyarınca hesaplanan 12 yıl olağanüstü zamanaşımının 11/04/2009 olan suç tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,sanıklar hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 31/01/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.