Taraflar arasında görülen davada;
Davacı,  maliki  olduğu  20  sayılı  parseldeki  evi  davalının  işgal   ettiğini  ileri  sürerek  elatmanın  önlenmesi  ve  ecrimisil  isteğinde  bulunmuş, yargılama  sırasında   davalının  taşınmazı   boşaltıp kendisine   teslim  ettiğini  bildirip  ecrimisil  istiğinden de  feragat  etmiştir.
Davalı,  davanın  reddini  savunmuştur.
Mahkemece, davanın  esası   hakkında  hüküm  kurulmasına  yer  olmadığına  karar  verilmiştir.
Karar, davalı  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi   raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, esas hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiş; harç, yargılama masrafı ve vekalet ücreti davalıya yüklenmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, davacı adına kayıtlı bulunan “avlulu kargir iki ev” vasfındaki 20 sayılı parseli hukuken haklı ve geçerli bir neden olmaksızın kullanan davalının dava açıldıktan sonra taşınmazı terkettiği; davacının da yargılama sırasında ecrimisil isteğinden feragat ettiği anlaşılmaktadır.
Dava açılmasına sebebiyet veren davalının dava açıldıktan sonra taşınmazı boşaltmasıyla el atmanın önlenmesi isteği konusuz kaldığına göre, anılan istek hakkında yazılı biçimde karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Davalının öteki temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ne var ki, ecrimisil isteğinden feragat nedeniyle bu isteğe yönelik davanın reddedilmesi ve ret sonucuna göre davalı yararına harç ve vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, değinilen  yön  üzerinde  durulmaksızın  yazılı olduğu üzere hüküm kurulması isabetsizdir. Davalının temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün HUMK."nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan  peşin  hacrın  temyiz edene  geri  verilmesine, 24.11.2010  tarihinde  oybirliğiyle  karar  verildi.