Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, davalı ile birlikte paydaş bulundukları 413 parsel sayılı taşınmaza davalının kaçak yapılar yapmak, hayvan otlatıp, gübrelerini dökmek suretiyle müdahale ettiğini, kullanım haklarını engellediğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğinde bulunmuşlardır.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, fiili taksim sonucu davalının  annesi A. Ü."e bırakılan alanın davalı tarafça diğer hissedarların haklarına müdahale eder şekilde kullanıldığının saptandığı gerekçesiyle bu alan yönünden davanın kısmen kabulüne fazla isteğin reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince  tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
  Dava, paydaşlar arasında el atmanın önlenmesi ve yıkım isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, çekişme konusu taşınmazın paylı mülkiyet üzere olduğu, davanın tarafları ile birlikte dava dışı kişilerin taşınmazda paydaş bulundukları ve tüm paydaşları kapsayacak şekilde aralarında harici taksim yaptıkları ve dava konusu edilen bilirkişi raporunda kırmızı renkle taralı bölümün taksimden sonra ölen A.’ye isabet ettiği gözetildiğinde A.’nin ölümü ile  mirasçıları olan tüm paydaşların bu yerde kullanım haklarının doğduğu ancak, anılan bu kısmın tamamen davalı M.tarafından tasarruf edildiği mahkemece belirlenmek suretiyle davanın kabul edilmiş olması kural olarak doğru ise de davalının da paydaş olduğu gözetilerek davacının payı oranında el atmanın önlenmesine karar verilmesi gerekirken 1944 tarih 13/24 sayılı İçtihatları Birleştirme Kararı göz ardı edilerek davalının bu bölümden mutlak olarak el atmasının önlenmesine karar verilmiş olması doğru olmadığı gibi, dava dilekçesinde gösterilen değer üzerinden davacı yararına avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken keşfen belirlenen  ve fakat yargılama aşamasında harcı ikmal edilmeyen değerin avukatlık ücretine esas alınması da doğru değildir.
Davalının bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile yerel mahkeme hükmünün açıklanan nedenlerle HUMK 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 06.04.2009 tarihinde oy birliği ile karar verildi